دای سیجی

بالزاک و خیاط کوچولوی چینی روایت یک قصه‌پرداز ماهر است که به‌خوبی از عهدۀ جذب خوانندۀ خود برمی‌آید. آنچه دای سیجی روایت می‌کند اغلب بسیار تلخ و ناگوار است اما او با شگردهای خود و با روایتی طنزگونه زندگی دشوار شخصیت‌هایش را تعریف می‌کند. بخش اعظم آنچه بر راوی و دوستش لوئو می‌گذرد، سرگذشت شخصی نویسنده است. او خود نیز قربانی انقلاب فرهنگی و بازپروری در دورۀ حکومت مائو تسه تونگ بوده‌است. رمان بستری تاریخی_ سیاسی دارد و مائو شخصیت منفی پشت‌پرده‌ای است که هرچه بر سر شخصیت‌ها آمده‌است و می‌آید به‌خاطر نظریه‌پردازی‌های اوست. ولی با این حال، مضمون اصلی رمان نه سیاست‌های مائوست، نه انقلاب فرهنگی و نه بازپروری جوانان چینی.

بالزاک و خیاط کوچولوی چینی به‌واقع قصۀ عشق است؛ عاشقانه­ای در بستری تاریخی. و نیز کتابی است در ستایشِ کتاب‌ها یا به گفتۀ نویسنده‌اش «ادای احترامی به ادبیات». دای سیجی در جایی گفته‌است: «من هیچ‌گاه قصد نظریه‌پردازی دربارۀ انقلاب فرهنگی را نداشتم، بلکه می‌خواستم داستانی دربارۀ عشق و دوستی بین سه نوجوان روایت کنم که به صورت مخفیانه و خدعه آمیز ادبیاتی سانسور‌شده را کشف می کنند.»