از مقدمهٔ «پرویز احمدینژاد» مترجم کتاب:
برای درام مدنظر دیدرو، تماشاگران منتخب، طبقه مرفه و جامعه بورژوایی و افراد فرهیخته کافی نبود. او میخواست طیف وسیعی از طبقات مختلف مردم را به تئاتر بکشاند و برای این منظور، قصد داشت موقعیتهای گوناگون اجتماع و روابط خانوادگی را وارد موضوعهای درام اخلاقی کند؛ موضوعاتی مانند ازدواج، شرافت، ثروت، شایستگی، حقیقت، خودکشی، متانت و.. او از فضای کوچک و محدود صحنه دو سالن تئاتر موجود در پاریس انتقاد میکرد و برای حرکت و بازی واقعی بازیگران، به منظور ایجاد صحنههای گوناگون و ساختن «تابلو»های وسیع، به فضای صحنهای گستردهای احتیاج داشت تا صحنههای نمایش بسیار واقعیتر به نظر برسند. درضمن، صحنه درام باید امکان نمایش همزمانِ مکانهای مختلف را داشته باشد.
ویراستار:
«کارگاه ویرایش سایهنویسا: فرشیده اسدی»