تقرب به درگاه خیال

یادداشتی از «میثم غفوریان صدیق»، درباره‌ کتاب «این زندگی برای چندماه اجاره داده می‌شود»

اگر برای خواندن هر متنی نیاز به مدخلی باشد که به واسطه‌ی آن بتوان به کنه آن متن رسید. اگر بخواهیم نخی به دست دهیم برای دست یازیدن هرچه بهتر به متن، فکر می‌کنم بهترین مدخل برای رسیدن به متن «این زندگی برای چندماه اجاره داده می‌شود» اثر «مهدی آذری» بی‌شک فانتزی است. دنیای این داستان‌ها پر است از قصه‌هایی که بی هیچ آداب و ترتیبی وارد دنیای فانتزی می‌شوند و رمز دریافت آن‌ها نیز جز این نیست که با رانه‌ی تخیل «مهدی آذری» همراه شویم. «مهدی آذری» در همه‌ی داستان‌های مجموعه‌اش با استفاده از ماده‌ی خام زندگی و مصایب روزانه‌اش ناگهان دری از رؤیا را به روی خواننده می‌گشاید، دری که شاید بدون داشتن قوه‌ی تخیل، یافتن و بازکردن آن بسیار مشکل باشد. اما کافی‌ست با نویسنده‌ی این کتاب همراه شویم تا موانع واقعیت را سهل از جا برداریم و دردهای روزمره‌مان را از چشم فانتزی ببینیم. کلینیکی که در آن رنج انسان‌ها را جابه‌جا می‌کنند یا پادشاهی که یک چشمش از الماس است یا شهری که در آن مردمانی با وزنه‌هایشان زندگی می‌کنند یا جسمی که برای تنش گشاد شده‌است، تنها بخشی از ماجراهای غریب داستان‌های «مهدی آذری» در مجموعه داستان «این زندگی برای چندماه اجاره داده می‌شود» است. روان‌نویسی و آسان‌خوان بودن داستان‌ها را هم می‌توان به ویژگی‌های داستانی «مهدی آذری» اضافه کرد. من تا به امروز داستانی از این نویسنده نخوانده بودم اما گمانم این است که اگر بعد از این کتاب نام او را بر مجموعه‌ای ببینم، بروم و کتاب را برای خواندن بردارم. مگر نه این‌که، ادبیات قرار است رؤیای ما باشد.

????️ ۲۵ درصد تخفیف برای همهٔ کتاب‌ها با کد تخفیف TIR99
????️ تحویل رایگان در تهران
????️ ارسال با پست به دیگر شهرها