«…انسان بودن دشوار است، زیرا انسانیت هنوز به وجودِ حقیقی خود نرسیده است.» آیا ما انسان‌ها با اعمالمان کلمه‌ها را از معنا تهی ساخته‌ایم یا انتظاراتمان از آن‌ها درست نیست. شاید هم به این دلیل که قرار نیست مفهومی دقیق داشته باشند و آن ایده‌آلی را که در ذهن می‌گذرانیم برآورده‌کنند، فکر می‌کنیم معنایی ندارند؟ ما در اطرافمان با مفاهیمی مواجهیم که ارتباطی با آن‌چه که واقعا هستند ندارند. این را از آغاز «دومین محاکمه سقراط» می‌شود فهم کرد. روزنامه‌ٔ «رِوُلوُسیون»(انقلاب) در نهایت محافظه‌کاری خود، قرار است تیتر صفحه‌ٔ اول خود را با عنوان «سقراط به ما می‌گوید» ببندد و در آن از ماجرا و چندوچونِ دادگاه تجدید‌نظر مردی سخن به میان آورد که ماجرای مرگِ او، پس از مسیح، مشهورترین مرگ تاریخ بشر است. سقراطی که بودن و حقیقت مرگ و زندگی‌اش باید بیش از پیش آشکار شود. ما به امروز آمده‌ایم و حالا او در گذر هزاره‌ها بازگشته و زنده‌است تا دادگاه عدالت برگزار شود. پرسش این است: آیا عدالتی وجود دارد که برای به اجرا درآمدنش باید ۲۵۰۰ سال صبر کرد؟ یا اینکه اگر ۲۵۰۰ سال دیگر هم صبر کنیم، قرار نیست نمودی از آن را نظاره‌گر باشیم و چیزی به نام عدالت، آزادی، حقیقت و … را در معنای دقیقشان ببینیم. آلن بدیو در «دومین محاکمه سقراط» این پرسش و پرسش‌های بسیار دیگری را پیرامون انسان و جهان برابر ما می‌گذارد. با زبانی طنز، فلسفی، عصیانگر، روان و گزنده؛ همان‌گونه که یک اندیشمندِ هنرمند باید بیندیشد و بنویسد.
|کتاب «دومین محاکمه سقراط» نوشتهٔ «آلن بدیو»، ترجمهٔ «محمدرضا خاکی»، انتشارات روزبهان، چاپ دوم، ۳۴.۰۰۰ تومان.|
ویراستار: فرشیده اسدی
????️تجربه‌ی متفاوت کتاب، تجربه‌ی کتاب متفاوت با نشر روزبهان
????️ ۳۳ درصد تخفیف برای همه کتاب‌ها با کد تخفیف xordad
????️ تحویل رایگان در تهران
????️ ارسال با پست به دیگر شهرها